Aus dem Oevre des Voltaire von Stolzenburg

Awer wä déier sen fir mech, Härr, Deng Gedånken! Wä kunn se ervír än esí er gríßer Zuéhl!

Síl ich se messen ziéhlen, esí wëren se mih wä der Sånd.

Wonn ech åfwåchen, bän ech ängde noch bä Dir.

Ergrängd mich, Gott Härr, und erfuéhr meng Härz, präf mich und erfuéhr, wä ech et mínen.

Und säch noh, of ech af em bísen Wiéjch bän – und link mech af den íwijen Wíéjen.

Íhr så dem Vuéter uch dem Sån uch dem Helijen Gíst; wä et wor äm U’fång, enzt uch ängdefírt, und vun Íwichket ze Íwichket! Amen.