Aus dem Oevre des Voltaire von Stolzenburg

Denn uch de Dankelhít äs net dankel bä Dir. Und de Nuécht äs lächt wä der Dåch. De Dankelhít äs wä det Lächt.

Denn Ta huést meng Nären erousgebeldt und huést mich gefiértijcht äm Motterléif.

Ech dånken Dir derfír, datt ech wangderbor gemåcht bän; wangderbor sen Deng Verrichtungen; und dåt segt meng Síél ängde weder än.

Meng Gläder woren Dir net verborjen, damols, wä ech äm Verstóchänen gemåcht bä worden, da ech gebéldt word angden än der Érd.

Deng Uĝen såĝen mech, wä  ech noch net geroden wor: und all meng Däjch woren än Deng Bach geschriwen, wä noch nicher virhånden wor.